Diemila cz.6

-Ludmiła, zaczekaj!-zawołał Diego.
-Stary,przeginasz. Zostaw ją.-powiedział Leon
-Wy nic nie rozumiecie! To Lara pocałowała mnie,nie ja ją! Nie chciałem tego..-zaczął tłumaczyć się Diego
-Zadowolona jestes?-zapytał Maxi
-Bardzo. Zawsze osiągam to czego chce-odpowiedziała Lara.



Diego wybiegł z klasy i zaczął szukać Ludmiły.

-Tutaj jesteś. Wszędzie Cie szukałam.-powiedziala Violetta,która znalazła Ludmiłę w parku.
-Powiedz mi,dlaczego tak musi być? Dlaczego Ci których kochamy ranią nas najbardziej.. Gdy zobaczyłam jak całuje się z Larą.. Serce mi pękło. A wiesz co w tym wszystkim jest najgorsze? Dzisiaj mnie całował, mówił,że skradłam mu serce. Nic z tego nie rozumiem.-powiedziała zapłakana Ludmiła.
-On Cię kocha. Znam go bardzo dobrze. To Lara go całowała. Musisz przemyśleć to,co chcesz dalej zrobić. Gdybym była na Twoiim miejscu, porozmawialabym z nim. Naprawde.- powiedziała Violetta, po czym poszła odprowadzić Ludmiłe do domu.

TEGO SAMEGO DNIA.

Godzina 15. O tej godzinie Diego miał przyjść po Ludmiłe, jednak ta nie chciała go widzieć na oczy i poszła przejść się,aby to wszystko przemyśleć.
-Dlaczego tak musi być? Dlaczego?-zaczęła powtarzać do siebie Ludmiła
-Ale jak?-Nagle usłyszała znajomy glos. Gdy się odwróciła zawołała:
-FEDERICO! Po czym bez whania podbiegła do niego i go przytuliła. Niestety. Wszystko widział Diego.


NASTĘPNĄ CZĘŚĆ DODAM JEŚLI POD TYM ROZDZIAŁEM BĘDZIE 6 KOMENTARZY. GDYŻ UWAŻAM,ŻE NIE POTRZEBNA JESTEM TUTAJ I MOJE OPOWIADANIA ;X